Ford Capri to fastback coupe, zaprezentowany w 1968 roku. Jego projektantem był Philip T. Clark, którego fani motoryzacji mogą kojarzyć z opracowania takiej legendy motoryzacji, jak Ford Mustang. Technicznie Capri bazował na innych modelach tego producenta, które sprawdziły się w przeszłości.
Capri początkowo miał nosić nazwę Colt, jednak była ona prawnie zarezerwowana przez Mitsubishi. Samochód produkowano w Wielkiej Brytanii i w Niemczech. Co ciekawe, wersje brytyjskie i niemieckie różniły się między sobą stosowanymi silnikami. Jeśli chodzi o stylistykę, to w modelu Capri możemy zaobserwować dynamiczną linię nadwozia, charakterystyczne przetłoczenia przedniej maski i tylne błotniki z wlotami powietrza. Te ostatnie były jednak jedynie atrapą – pojazd posiadał jednostkę napędową umieszczoną z przodu, więc de facto nie miały one czego chłodzić.
Ford od początku chciał, aby Capri był oferowany jak największemu gronu klientów. Producent postawił na szeroką gamę dostępnych jednostek napędowych. Aby spełnić takie oczekiwania główne fabryki Forda w Europie (Wielka Brytania i Niemcy) produkowały różne wersje silnikowe. Na wyspach dostępne były jednostki 1.3 i 1.6 l, podczas gdy w Niemczech 1.5 i 1.7 l. Różniły się one nie tylko pojemnościami, lecz także mocami. Najmocniejsze wersje oferowane na wyspach miały 138 KM, a na starym kontynencie dysponowały mocą jedynie 125 KM.
Na początku lat 70. pojawiła się wersja RS 2600, w której wykorzystano nowy silnik V6 o pojemności 2.6 l. Jednostka ta mogła pochwalić się mocą wynoszącą 150 KM. Od 1970 roku Capri sprzedało się w liczbie 233 tys. sztuk.
Ford Capri pierwszej generacji, chociaż początkowo produkowany był jedynie w Europie, to z czasem jego popularność sprawiła, że producent zdecydował się wprowadzić do sprzedaży ten model także w USA, Australii i Japonii (w wersji GT z silnikami 1.6 i 2,0). Był to doskonały ruch – Capri w pierwszych latach dostępności w Stanach Zjednoczonych znajdował się na drugim miejscu sprzedaży wśród pojazdów importowanych.
Co ciekawe, w Australii działała linia montażowa tego modelu, na której złożono prawie 15 tys. egzemplarzy. Jej budowa była podyktowana aspektami ekonomicznymi – montaż pojazdów na miejscu okazał się o wiele bardziej opłacalny niż import. Ford Capri doczekał się trzech generacji, jednak najpopularniejsza z nich była pierwsza.