Toyota Supra

Toyota Supra – kultowa ikona motoryzacji

Na początku lat 80. pod maskę pierwszej klasycznej Toyoty Supry zaczęły trafiać silniki turbodoładowane. Był to zarazem pierwszy model marki Toyota, który otrzymał jednostkę z doładowaniem. Starsze silniki oferowały 112 KM, a nowa jednostka turbo zapewniała aż 147 KM. Ta wersja pojawiła się tylko w Japonii, w USA pojawił się natomiast silnik 2,8-litra 118 KM. Chociaż zmiany z 1980 objęły również szczegóły nadwozia, to już rok później przedstawiono drugą generację Supry.

Druga generacja Supry była na rynku USA dostępna w dwóch wersjach: bardziej sportowej odmianie P-Type oraz luksusowej L-Type. Modele odróżniały się wyposażeniem, przełożeniem dyferencjału oraz rozmiarami kół i ogumienia. Model otrzymał ostrzejsze linie nadwozia. Zamiast umieszczać światła na przednim pasie, jak zrobiono to w poprzedniku, przednie reflektory ukryto pod unoszącymi się klapkami. 

Toyota Supra MK2, podobnie jak pierwsza generacja, mogła wykorzystywać czterobiegową skrzynię automatyczną lub pięciobiegową przekładnię manualną. Otrzymała jednak mocniejsze silniki, które pojawiały się w ofercie z czasem. Najsłabszą jednostką dostępną na rynku japońskim było wolnossące, dwulitrowe R6 o mocy 127 KM. Najmocniejsze silniki oferowane w rodzimym kraju to również R6, ale o pojemności 2,8 litra i o mocy 162 KM. Jednostki dostępne w USA oferowały od 147 KM do 163 KM. Druga generacja Supry pojawiła się również w Europie, oferując moc do 180 KM.

Młodsze pokolenia klasycznej Toyoty Supry

Trzecia generacja modelu pojawiła się w 1986 roku i tym razem również na rynku Japońskim nazwano ją Suprą, rezygnując z oznaczenia Celica XX. Model otrzymał bardziej zwartą i dynamiczną linię z m.in. mniejszymi szybami bocznymi z tyłu, ale zachował charakterystyczne unoszone reflektory. Samochód otrzymał nowe silniki o mocy od 162 do nawet 280 KM w dostępnych na japońskim rynku wersjach twin turbo.

Chociaż osiągi Supry MK3 były całkiem imponujące to Toyota Supra czwartej generacji z 1992 roku pokazała, na co stać japońskich inżynierów. Pod maskę trafił legendarny silnik 2JZ – 3-litrowe R6, które w Japonii oferowało fabrycznie 280 KM, natomiast wersje do Europy i USA rozwijały 324 KM. Podatność tego silnika na tuning sprawiła jednak, że podkręcano go do nawet ponad 1000 KM. W efekcie wszystkie generacje Supry z dawnych lat zasługują na poczesne miejsce w panteonie największych japońskich klasyków.