Samochód BMW oznaczony kodem fabrycznym E36 to trzecia generacja modelu serii 3. Auto trafiło do oferty w 1990 roku, chociaż jeszcze przez kilka lat oferowano część odmian silnikowych poprzedniej odsłony BMW serii 3. Wraz z BMW E36 znacząco zmienił się design serii 3. Auto zerwało z charakterystycznym wyglądem porównywanym do rekina. Zamiast tego auto otrzymało bardziej nowoczesną i dynamiczną linię nadwozia.
W 1990 roku w ofercie pojawiła się pierwsza wersja nadwozia E36 – 4-drzwiowy sedan. Rok później zaprezentowano 2-drzwiowe coupe. W 1993 roku do oferty dołączyło również klasyczne 2-drzwiowe cabrio. Oprócz tego firma Baur, odpowiedzialna za kabriolet serii 3 pierwszej generacji, stworzyła 4-drzwiową wersję E36 z odkrywanym dachem. W 1994 roku wprowadzono E36 Touring, czyli 5-drzwiowe kombi. W tym samym roku pojawiła się pierwsza seria 3 w wersji hatchback – E36 Compact
W przeciwieństwie do poprzedniej generacji E36 nie było dostępne w wersji z napędem na cztery koła. W M3 E36 z 1996 roku po raz pierwszy zastosowano w modelu 6-biegową skrzynię. Główne osoby odpowiedzialne za projekt E36 to Pinky Lai, Claus Luthe oraz Boyke Boyer. Prace nad samochodem rozpoczęły się w 1981 roku. Projektując wygląd nadwozia E36, w większym stopniu niż w poprzednich generacjach pod uwagę brano aerodynamikę.
Początkowo BMW E36 korzystało z 4-cylindrowych jednostek napędowych linii M40 stosowanych w poprzedniej generacji samochodu. Montowano je w wersjach 316i oraz 318i. W 1991 roku pojawiły się 6-cylindrowe silniki M50, które trafiły do wersji 320i oraz 325i. Rok później do oferty dołączyło M3 E36 z silnikiem S50. W 1992 roku pojawiła się także czterocylindrowa odmiana 318is M42. Kolejny rok 1993 przyniósł aktualizację najstarszych jednostek – wersje 316i oraz 318i otrzymały nowsze silniki M43. Wersja 320i otrzymała natomiast silnik M52.
Kolejne zmiany w gamie dostępnych jednostek wprowadzono w 1995 roku. Dodano E36 323i oraz 328i z sześciocylindrowymi silnikami M52. Zmodernizowano wówczas również silnik S50 z M3. Ostatnie zmiany przeprowadzono w 1996 roku. E36 318i otrzymało nowy silnik M44, a w oferowanej od 1995 roku amerykańskiej wersji M3 silnik S50 zamieniono na S52.
Seria 3 generacji E36 występowała też w trzech odmianach z dieslem. Od 1991 roku samochód wykorzystywał w wersji 325td wysokoprężny silnik M51 o mocy 115 KM. Mocniejsza odmiana 325tds z 1993 roku również wykorzystywała jednostkę M51, ale w wersji oferującej 143 KM. Najsłabszy diesel – 318tds – wykorzystywał silnik M41 o mocy 90 KM. Do oferty wprowadzono go w 1994 roku. To właśnie ta wersja silnikowa E36 była produkowana najdłużej.
E36 kontynuowało sportową karierę swojego utytułowanego poprzednika. Chociaż nie odniosło aż tylu zwycięstw co E30, to i tak ma się czym pochwalić. W 1993 roku samochód wygrał niemiecki puchar ADAC GT. Prowadzący wówczas wersję M3 Johnny Cecotto wygrał również Super Turnerwagen Cup w 1994 (318i) i 1998 (320i) roku. Te same zawody w 1995 roku wygrał Joachim Winkelhock za kierownicą 320i. E36 było również pierwszym samochodem z silnikiem diesla, który wygrał 24-godzinny wyścig na torze Nürburgring. W 1998 zwyciężyła specjalna wersja 320d, która nie wymagała tak częstego tankowania, jak przeciwnicy.