Trzecia generacja Chevroleta Corvette, oznaczona symbolem C3, trafiła do produkcji w 1967 roku. Pierwsze egzemplarze sprzedano jako rocznik 1968. Na początku model wykorzystywał niektóre podzespoły poprzednika jak np. silniki czy elementy podwozia. Auto otrzymało jednak całkowicie nowe nadwozie, zmieniła się również forma zapisu jego przydomka – wcześniejszą nazwę Sting Ray przemianowano na Stingray.
Początkowo wersja coupe nie miała żadnego dodatkowego oznaczenia, wyraz Stingray pojawił się w jej nazwie w 1969 roku. Stylistykę Corvette C3 oparto na prototypowym modelu Mako Shark II. Samochód otrzymał proporcje, które uznano za zbliżone do butelki Coca-Coli – tzw. coke bottle design. Trzecią generację Corvette wyróżniała długa szpiczasta maska z wyraźnie zaznaczonymi nadkolami. W odróżnieniu od poprzedniej generacji, która wykorzystywała dużą panoramiczną szybę, w C3 zastosowano niewielką pionową szybę, którą zastąpiono dużym oknem w stylu fastback dopiero podczas liftingu w 1978 roku.
Corvette C3 otrzymało całkowicie nowe nadwozie oraz wnętrze. Podwozie przeniesiono z drugiej generacji, wprowadzono jednak niewielkie poprawki w zawieszeniu wielowahaczowym. Odmiana coupe wykorzystywała panel dachowy, który można było zdemontować, otrzymując nadwozie typu targa. W 1969 roku silnik small-block o pojemności 5,4 litra został powiększony do 5,7 litra, jednak moc jednostki pozostała taka sama jak wcześniej.
W 1970 roku przeprojektowano nieco wygląd zewnętrzny – zmieniły się m.in. wloty powietrza z przodu. Zmiany zaszły również we wnętrzu auta. Pojawiły się m.in. nowe siedzenia z wysokim oparciem oraz nowe opcje wykończenia wnętrza, które od tej pory mogło zaoferować skórzane obicia siedzeń, czy akcenty imitujące drewno.
W 1973 roku samochód przeszedł kolejne zmiany, które zmieniły nieco jego charakter musce cara. Od tej pory Corvette C3 zaczęła stawać się sportowym samochodem turystyczny.. Wprowadzono wówczas przeprojektowane mocowania nadwozia, a także zastosowano opony radialne zamiast diagonalnych. W efekcie hałas we wnętrzu spadł o około 40%. Zmiany zewnętrzne obejmowały m.in. przeprojektowany przedni zderzak. W 1973 roku pojawił się również nowy silnik big-block o pojemności 7,4 litra. Kolejny rok modelowy – 1974 otrzymał m.in. nowy tylny zderzak.
Kolejne zmiany wprowadzone w 1975 roku obejmowały takie elementy jak elektroniczny zapłon, czy elektronicznie napędzany prędkościomierz. W 1976 roku Corvette C3 otrzymało stalowe panele podłogowe, które osłaniały katalizator. Były one lżejsze od wcześniej stosowanych elementów z włókna szklanego, przyczyniły się również do obniżenia hałasu we wnętrzu samochodu.
W 1978 roku wypadło 25-lecie obecności Corvette na rynku. Wszystkie egzemplarze z tego rocznika otrzymały z tej okazji srebrne emblematy informujące o tak ważnym wydarzeniu. Dosyć znaczące zmiany pojawiły się w nadwoziu. Wśród nich znalazła się m.in. nowa szyba tylna, która poprawiła widoczność oraz aerodynamikę.
Chevrolet Corvette C3 był produkowany do 1982 roku. Na zakończenie marka wypuściła specjalną edycję kolekcjonerską w nakładzie 6759 sztuk. Samochód otrzymał specjalną kolorystykę, ekskluzywne alufelgi, a także nową szybę tylną, która stanowiła nawiązanie do kolejnej generacji tego legendarnego klasyka.