Mazda MX-5

Klasyczna Mazda MX-5 – jedność z kierowcą

Aby samochód spełnił oczekiwania projektantów, należało spełnić pięć kluczowych założeń: auto miało być maksymalnie lekkie i kompaktowe, przy zachowaniu światowych standardów bezpieczeństwa; Kokpit ma być zwarty i oferować dwa miejsca; Rozkład masy 50/50 uzyskany dzięki silnikowi umieszczonemu pomiędzy przednią osią a kierowcą; Koła zamocowane na wahaczach lub niezależnym zawieszeniu dla maksymalnej wydajności oraz stabilności dynamicznej; Silnik sztywno połączony z dyferencjałem dla wyostrzenia czułości pedału gazu.

Pod maską klasycznej Mazdy MX-5 z 1990 roku umieszczono jednostkę o pojemności 1,6 litra i mocy 117 KM. Od 1994 roku zaczęto stosować większy silnik –1.8 litra, o mocy 133 KM, od 1996 roku moc wynosiła 135 KM. Tańsza wersja 1.6 pozostała na niektórych rynkach, ale ograniczono jej moc do 90 KM. Design samochodu wykorzystywał opływowe kształty, które pozwoliły osiągnąć współczynnik oporu powietrza 0,38. Charakterystyczną cechą samochodu były również unoszone reflektory.

Pierwsza Mazda Miata doczekała się kilku edycji limitowanych jak np. wersja British Racing Green z kremowym wnętrzem z 1991 roku lub odmiana 1500 LE 1993 roku. Model 1500 LE wyróżniał się m.in. czerwoną skórzaną tapicerką, tempomatem, czy dodatkami wizualnymi. Wszystkie egzemplarze tej wersji powstały w kolorze czarnym.

Klasyczna Mazda Miata – roadster idealny

W 1998 roku wprowadzono Miatę drugiej generacji. Wraz z nią pojawiły się nowe, mocniejsze silniki. Zmienił się także nieco design modelu. Samochód zachował swoje wyjątkowe kształty, ale m.in. zrezygnowano z otwieranych świateł. Efektem modernizacji był jeszcze niższy współczynnik oporu niż w poprzedniku – 0,36.

Silniki zachowały pojemność 1.8 litra, ale zwiększono stopień sprężania, co osiągnięto m.in. za sprawą nieco wypukłych tłoków. Nowa jednostka oferowała moc 144 KM. W 1999 roku przygotowano specjalną wersję na 10-lecie produkcji MX-5. Odmiana 10th Anniversary Model zapewniała unikalne na tamte czasy wyposażenie jak np. 6-biegowa przekładania. Dodanie dodatkowego biegu skróciło przełożenia, co zapewniło lepsze przyspieszenie. Samochód stał się jednak cięższy, przez co spadła nieco jego prędkość maksymalna.

W 2001 roku przeprowadzono facelifting drugiej generacji modelu. Ta wersja otrzymała nazwę Mazda MX-5 NBFL. Zmiany objęły wygląd zewnętrzny oraz elementy wnętrza, jak np. zegary, które otrzymały białe tarcze oraz czerwoną numerację. Samochód stawał się coraz bardziej sportowy i nowoczesny. Z czasem pojawiały się kolejne generacje, a model cieszy się powodzeniem do dzisiaj. Jednak to generacje MX-5 z dawnych lat najlepiej oddają ducha klasycznych roadsterów, w których pomiędzy kierowcą a samochodem nie stała elektronika.