SHL M11

Klasyczny motocykl SHL M11 – symbol lat 60. XX wieku

Motocykl SHL M11 powstał na bazie wcześniejszego modelu M06T. Nową Eshaelkę wyposażono w silnik o pojemności 173 cm³, który generował moc 9 KM. Dzięki temu motocykl osiągał prędkość maksymalną rzędu 90 km/h. M11 posiadał również 3-biegową skrzynię biegów oraz ważącą 90 kg ramę, co czyniło go lekkim i zwinnym pojazdem. Wersja M11W wykorzystywała nowy silnik polskiej konstrukcji, stworzony przez inż. Wiesława Wiatraka. Jednostka o pojemności 174 cm³ zapewniała 12 KM i prędkość maksymalną do 100 km/h.

Zastosowanie prostych i niezawodnych rozwiązań technicznych oraz funkcjonalnego designu sprawiło, że SHL M11 zyskał uznanie wśród klientów. Szczególnie doceniano jego trwałość, łatwość obsługi oraz dostępność części zamiennych, co było niezwykle istotne w Polsce lat 60. XX wieku.

Produkcja motocykli SHL M11 trwała aż do 1968 roku, kiedy to postanowiono zakończyć jej produkcję na rzecz nowszych modeli, takich jak SHL M17 Gazela. Łącznie wyprodukowano ponad 150 000 egzemplarzy modelu M11, co czyni go jednym z najbardziej rozpoznawalnych i powszechnych motocykli w Polsce tamtych czasów.

Kultowy model polskiej motoryzacji – SHL M11

Dziś SHL M11 jest uważany za kultowy klasyk polskiej motoryzacji i obiekt pożądania dla miłośników starych motocykli. Wiele egzemplarzy przetrwało do naszych czasów, choć stan techniczny i wizualny tych maszyn może być bardzo zróżnicowany. Szczególnie cenne są egzemplarze zachowane w oryginalnym, nienaruszonym stanie, które przyciągają uwagę kolekcjonerów i miłośników motoryzacji.

Historia SHL M11 to dowód na polską inżynierię i możliwość produkcji własnymi siłami. Mimo skromnych środków i trudności w dostępie do nowoczesnych technologii polscy konstruktorzy i inżynierowie potrafili stworzyć maszynę, która przez wiele lat cieszyła się uznaniem i pozostaje symbolem tamtych czasów.